21 Aralık 2012 Cuma

huzur sadece bu huzur

En son bu kadar ne zaman ağladım hatırlamıyorum..
3. dubleden sonra çenesi açılan Ceyda hayatımda duymadığım kadar ağır konuştu benimle..

Öyle sarsıcı cümleler kurdu ki. Söylediklerinin hepsinin doğruluğu yüzünden bir süre sonra konuşamadım..

Şimdi yazamıyorum ama Paris e gitmiyorum.. Doğru olanın bu olduğunu zaten biliyordum..

Sebebi ne dün gece ne biri ne de Ceyda..

Ben kendimi zorluyorum hepsi bu..

Uzun çok uzun zamandır kendimi dün geceki kadar huzurlu hissetmedim..ve bu huzurum öyle bir dalga etkisi yaptı ki Ceyda artık açtı ağzını yumdu gözünü..

Dün geceki hissettiğim huzurun onda birini bile hissetmediğim biri ile değil Paris e bakkala gitmemem gerektiğini gördüm yada anladım diyelim..

Ama dün geceki huzur için arkadaşlarım dışında feda edemeyeceğim hiç bir şey yok sanırım..
Bu yüzden hiç bir şey hatırlamıyorum  eski yeni..

Daha uzun yazacağım ama boynum bir anda yine tutuldu..Oysa bu sabah sağlam bir amsaj yapılmıştı..
Umarım hastanelik olmam sabah:(

uzunbacaklibaba



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder